هیاهوی پوپولیسم،پوپولیست ها چگونه مردم را فریب می دهند
تجربه تاریخی نشان داده است مردمانی که در دام پوپولیست ها افتاده اند، به ازای هر سال حکومت آنها، سالیان متمادی از قافله توسعه عقب مانده اند.
آفتاب آبپخش،یادداشت علی رضایی منفرد،پوپولیسم یا عوام گرایی، رویکرد و روشی سیاسی است که در آن فرد پوپولیست، خود را مدافع مردم می داند و با مردمی نشان دادن خود، می خواهد از نردیان قدرت بالا برود. اصولا پوپولیست ها تلاش می کنند با مقدس جلوه دادن مردم و با وعده هایی کلی و مبهم و گاه غیر قابل تحقق ولی هیچان برانگیز و با ظاهری دلسوزانه، احساسات مردم را با هر روشی تحریک کنند، رای جمع کنند و به قدرت برسند.اینک بعد از یک دوره 4 ساله که از دوران پوپولیسم در شورای شهر آبپخش،فاصله گرفته ایم، بار دیگر در معرض یک انتخاب "تاریخی" هستیم.
واقعیت این است که آبپخش ، دیگر تحمل پوپولیسم را ندارد. وجهه وجایگاه آبپخش آسیب دیده آبپخش که هم اکنون در حال احیای تدریجی است، تاب ضربات سهمگین جدید را ندارد. سیاست، فرهنگ و حتی اخلاق نیز چنین اند.پوپولیسم، ما و بچه های ما را به خاک سیاه خواهد نشاند. هر کدام از ما به وسع خود بکوشیم حتی اگر شده، یک نفر را متقاعد کنیم که درست و با دلسوزی نسبت به آینده آبپخش رأی دهد. فرصت زیادی برای نجات آبپخش نداریم.
معمولا پوپولیسم مشخصه اش این است که شعارهایی می دهند و در این شعارها برای حل مشکلات اجتماعی مسائل پیچیده ای هستند، راه حل های ساده ای ارائه می دهند،آن ها به زبان توده های کم سواد سخن می گویند و توده های کم سواد را در مقابل طبقه ی باسواد و نخبه تهییج و تحریک می کنند. پوپولیسم همان طور که از ریشه ی لغوی اش (Popular) برمی آید، ادّعای "مردمی" بودن دارد ولی کدام مردم؟ مردمی که نگاهی غیرکارشناسانه، بدوی، روزمرّه و عُرفی-عادتی-عاطفی به همه چیز دارند ! هرکدام از ما به درجاتی دچار پوپولیسم هستیم. هر وقت که نظر عوامانه را به نظر کارشناسی و تخصّصی ترجیح می دهیم یک پوپولیست هستیم!